22 نکته برای رفتار درست با خانواده همسر در دوران نامزدی

شما می‌توانید همسری برگزینید که مطابق میل تان باشد؛ اما در انتخاب خانواده همسر اختیاری ندارید. شناخت و رفتار درست با خانواده همسر از ارکان داشتن یک زندگی موفق است. روابط درست با خانواده همسر علاوه بر محبوبیت بین آنها تضمینی برای داشتن یک زندگی موفق است. البته که باید بدانید که پایه های یک زندگی در دوران نامزدی بنا می‌شود. پس باید اصول درست رفتار با خانواده همسر را در دوران نامزدی بیاموزید تا بتوانید در زندگی آرامش داشته و آینده خوبی را با همسرتان و خانواده اش رقم بزنید.

شما به عنوان عروس یا داماد جدید یک خانواده نیاز به زمان و خلق موقعیت‌های مناسب دارید تا محبت‌تان را به نزدیکان همسرتان ثابت کرده و اصطلاحاً در دل آن‌ها جا باز کنید. هیچ فرصتی را از دست ندهید. یادتان باشد احترام، رمز ورود به قلب بزرگتر‌ها است.

حفظ تعادل بین خواسته‌های خود و دیگران قطعا کار ساده‌ای نیست. به ویژه خانواده‌ همسر که شما به نوعی فرزند خانواده را با آنها شریک شده‌اید. اما ایجاد هماهنگی در خانواده هم شدنی است و هم واقعا ارزش تلاش را دارد. برقراری ارتباط کار نه‌ چندان‌ آسان، اما ارزشمندی است؛ زیرا سرمایه‌گذاری امروز شما در طول زندگی مشترک تان باقی خواهد ماند.

برای اینکه بتوانید زندگی خوبی در کنار خانواده جدیدتان داشته باشید؛ باید با آنها درست رفتار کنید. درست رفتار کردن صرفاً در مهربانی و احترام بیش از حد و مسائلی از این دست خلاصه نمی‌شود. شما باید بدانید با آدم هایی که تازه قرار است دنیای آنها را کشف کنید و آنها را بشناسید، چطور رفتار کنید.

در دوران عقد هر کدام از شما هنوز در کنار خانواده‌ خود زندگی می‌کنید‌. بنابراین تحت‌تأثیر حرف‌ها و اعتقادات آن‌ها قرار دارید و اگر مشکلی برایی شما ایجاد شود که شما را ناراحت کند، آن‌ها خیلی زود می‌فهمند و ممکن است به خاطر علاقه‌ای که به شما دارند گمان کنند‌، تقصیر طرف مقابل است.

بنابراین در قدم اول سعی کنید تا اختلافات بین خودتان را (که به دلیل آشنایی تازه‌ شما با یکدیگر طبیعی است) به خانواده‌ تان انتقال ندهید. آرزوی هر پدر و مادری خوشبختی فرزندش است. اجازه دهید که آنها احساس کنند که شما در کنار هم خوشبخت هستید. اگر از هم دلگیرید و به اصطلاح قهر کرده‌اید‌، مقابل والدین‌تان آبروداری کرده و رفتار عادی از خود نشان دهید. سخت است! اما تلاش‌تان را بکنید. از همین حالا تمرین کنید تا خانه‌ تان شیشه‌ای نباشد. حریم دو نفره‌ شما حتی قبل از رفتن به زیر سقف مشترک بسیار مهم است.

بعضی ها در معاشرت های اول قبل از عروسی با خانواده ی همسر چنان تصویر جذابی از خودشان به نمایش می‌گذارند که همه فامیل عاشق آنها می‌شوند. از آن عروس و دامادهای گوش به فرمان و بی نهایت مهربان که چشم گفتن از دهانش نمی‌افتد. همین آدم بعد از عروسی تصمیم می‌گیرد از نقش بازی کردن دست بکشد و بشود خود واقعی اش.

در این مواقع است که خانواده همسر نسبت به این تغییر موضع واکنش نشان می‌دهند و این ممکن است خیلی به مذاق شما خوش نیاید. در حالیکه آنها حق دارند. از همین روزهای اول نامزدی که قرار است شما همسرتان و خانواده اش را بشناسید؛ دور نقش بازی کردن را خط بکشید و خودتان باشید. قطعا خود واقعی تان از کسی که نقشش را بازی می‌کنید، دل نشین تر است و لازم نیست خودتان را به دردسر نقش بازی کردن بیندازید.

حتما این نصیحت را بارها شنیده اید و با خیال اینکه نصیحت کننده خیلی بدبین است آن را پشت گوش انداخته اید: خودمانی نشوید.

اما باید بگوییم که اشتباه می‌کنید. اتفاقا این بهترین نصیحتی است که ممکن است یک نفر به شما بکند. پس همیشه احترام حرف زدن با خانواده همسرتان را حفظ کنید و به جای شوخی های بی جا و استفاده از صفت ها و کلماتی که بین شما و دوستان تان رد و بدل می‌شود؛ سعی کنید آنها را «شما» خطاب کرده و در عین حال تلاش کنید که صمیمت تان را حفظ کنید. خیلی ها می‌گویند پدر و مادرِ همسر مثل پدر و مادر خودمان هستند اما بهتر است شما پدر و مادر همسرتان را در همان جایگاه پدر و مادر همسرتان بدانید و رفتاری که مناسب شان است را با آنها داشته باشید.

یکی از مواردی که در جمع‌های جدید و خانواده همسرتان باید مراقب آن باشید، خنده و لبخند و هر چیزی است که در این طبقه جا شود. برای مثال حتی قهقهه و پوزخند را هم شاید بتوان حساب کرد. با اینکه خیلی واضح به نظر می‌رسد؛ اما خیلی‌ها اصولش را رعایت نمی‌کنند و به دردسر می‌افتند. اصل کلی در این دسته این است که به بقیه احساس بد ندهید. در عوض بقیه باید حس کنند شما آدم مثبت و ملیح و دوست‌ داشتنی ای هستید.

بهتر است ورودتان گرم و با لبخند باشد. حتی اگر موقعیت مناسب لبخند زدن نیست؛ برای مثال خیلی جدی است و ممکن است شبیه احمق‌ها به نظر برسید، سعی کنید چهره‌تان باز باشد. دقت کنید که اخم نداشته باشید.

سکوت محض آزاردهنده است. اگر از آن آدم‌هایی هستید که زیاد در جمع‌ها به شما می‌گویند: «شما هم چیزی بگو تا اقلا صدایت را بشنویم!» بدانید که باید روی این موضوع کار کنید. اگر چیزی در جمع‌های جدید آزارتان می‌دهد که باعث می‌شود حرف نزنید، آن را کشف و برطرف کنید.

باید بدانید و بپذیرید که رابطه شما با خانواده‌ی همسرتان متفاوت با رابطه با والدین و خانواده خودتان است. ممکن است شما در خانواده خود بسیار راحت احساسات و عقایدتان را بیان کنید و با هر رفتاری که دارید پذیرفته شوید. همین طور بالعکس، خانواده‌ شما به راحتی مخالفتشان را به شما بیان کنند و یا رفتار اشتباهتان را به شما متذکر شوند. اما در ارتباط با خانواده همسر این‌ها یکسان نیست.

سعی کنید اصلا در روابط همسرتان با خانواده اش دخالت نکنید. حتی اگر آن‌ها جلوی روی شما شروع به بحث و دعوا کردند؛ بهتراست شما هیچ واکنشی نشان نداده و مشغول کار دیگری شوید.

دخالت نکردن باعث می‌شود حرمت شما حفظ شود. اگر زمانی که شاهد بحث بین همسرتان و اعضای خانواده اش هستید، چیزی ناراحت‌تان کرد، وقتی تنها شدید به همسرتان بگویید که بهتر است دیگر چنین رفتاری را از خودش نشان ندهد.

زمانی که شما با خانواده ی همسرتان زیاد رفت و آمد کنید باعث می‌شود شما بیش از حد با آنها صمیمی و به قول معروف «خانه یکی» شوید. پس حدود رفت و آمد را مشخص کنید.

9- قبل از هر چیز باید اهمیت مدیریت ملاقات در دوران نامزدی و عقد را به شما مذکر شویم. دختر و پسری که تازه نامزد شده و یا به عقد هم درآمده‌اند، اشتیاق زیادی برای دیدار یکدیگر و رفت‌ و آمد دارند؛ اما در بسیاری از خانواده‌ها روابط و رفت‌ و آمد‌ های دوران نامزدی و عقد ضوابطی دارد. ممکن است رفت‌ و آمد‌های زیاد شما از نظر خانواده همسرتان مناسب نباشد و این را به حساب بی قید و بند بودن و بی‌توجهی به اصول اخلاقی شما بگذارند. پس در همان ابتدای دوران نامزدی و عقد در زمینه زمان ملاقات با هم توافق کنید. این امر مانع بروز چالش‌های بعدی می‌شود.

اگر در زمان بروز مشکل و دلخوری، شما معمولاً آنها را درون خودتان می‌ریزید و یا اینکه سعی می‌کنید تا با سکوت کردن ناراحتی خود را بیان کنید؛ بهتر است دست از این حرکت برداشته و در زندگی مشترک صراحت را پیشه خودتان کنید. اگر مشکلی برایتان پیش آمد یا از چیزی ناراحت شدید کافیست بدون اینکه چیزی را بپوشانید، درباره اش صحبت کنید.

اگر همسرتان اخلاق بدی دارد یا کاری انجام می‌دهد که خیلی باب میل شما نیست، بهتر است آن را با خانواده همسرتان در میان نگذارید؛ چون ثابت شده است که گله کردن از همسر نتیجه خوبی به همراه ندارد. ضمن اینکه خانواده همسرتان کاملا در جریان نقص های فرزندشان هستند و نیازی نیست شما دوباره آنها را تکرار کنید.

شما به عنوان یک همراه برای همسرتان برگزیده شده‌اید؛ پس او را در مواقع مختلف همراهی کنید. زمانی که یک مهمانی، جشن تولد، عروسی و مراسم‌های اینچنینی برگزار می‌شود، همراهی کردن نامزدتان نزد خانواده او، یک نکته مثبت به حساب می‌آید.

شاید فکر کنید این درکنار هم بودن در چنین مراسم‌هایی در دوران نامزدی و عقد اهمیت چندانی نداشته و بعد از عروسی است که رابطه شما رسمیت می‌یابد. اما این همراهی کردن از همین دوران مورد توجه دیگران به ویژه خانواده همسرتان قرار می‌گیرد.

حفظ آرامش در مواقع معمول کار دشواری نیست؛ اما واکنش شما زمانیکه تحت فشار قرار می‌گیرید، عصبانی می‌شوید، خسته‌اید و... مهم است. ممکن است فشار‌های روحی و یا جسمی شما ربطی هم به خانواده همسرتان نداشته باشد، اما این چیزی از اهمیت آنها به واکنش شما در این مواقع نمی‌کاهد و ممکن است واکنش و برخورد نامناسب شما عدم تعادل اعصاب شما را در ذهنیت آنها نسبت به شما شامل شود.

پدر و مادرتان باید دوست‌تان داشته باشند، اما پدر و مادر همسرتان نه لزوماً. بپذیرید که والدین همسرتان پدر و مادر شما نیستند و نباید چنین انتظاری از آنها داشته باشید. این نوع رابطه را «متفاوت» بدانید و نه «بهتر» یا «بدتر». برای اینکه این رابطه درست پیش برود، از مسائل کوچک بگذرید و بر سر مسائل اصلی مذاکره کنید.

هرگز همسرتان را در موقعیتی قرار ندهید که مجبور باشد بین شما و اقوامش انتخاب کند. با این کار او را در بن بستی بدون راه خروج گیر می‌اندازید. درعوض سعی کنید رابطه‌ی همسرتان با پدربزرگ و مادربزرگ، والدین و برادر و خواهرش را درک کنید و در صورت امکان از آن حمایت کنید. حتی اگر والدین همسرتان بسیار بد باشند، بهرحال پدر و مادر او هستند.

برای آنکه رابطه‌ای درست با خانواده همسرتان داشته باشید، باید مسائل را با هم حل کنید. فراموش نکنید هر دوِ شما درگیر این مسئله‌اید، پس همراه یکدیگر باشید.

با همسرتان مشخص‌ کنید چه چیزهایی مهم‌اند. درواقع حد و مرزها را مشخص کنید. هرگز قولی ندهید که نتوانید عملی‌اش کنید. کوتاه‌آمدن در مقابل دیگران به‌ منظور حفظ آرامش و صلح، به‌ ندرت مسائل را حل می‌کند. مخصوصا اگر خانواده همسرتان پرتوقع باشند.

گوش‌ دادن را با پاسخ‌ دادن اشتباه نگیرید. شما مؤظف نیستید همه‌ اوامر خانواده همسرتان را عملی کنید؛ اما باید به صحبت‌هایشان گوش بدهید. انسان‌ها وقتی حس کنند صحبتشان بدون شنیده‌ شد‌ن، رد شده است، لجباز و یک‌ دنده می‌شوند و برای شنیده‌شدن بلندتر فریاد می‌زنند.

18- مانند نوجوانان، خشک و غیرمنعطف نباشید. اما بر سر مواضع‌تان محکم بایستید. برای مثال اگر نمی‌خواهید اقوام همسرتان سرزده به خانه‌تان بیایند؛ رک‌ و راست به آنها بگویید که ترجیح می‌دهید قبل از آمدن تماس بگیرند و نمی‌توانید پذیرای مهمان سرزده باشید.

شما و همسرتان قدرتمندتر از چیزی هستید که فکر می‌کنید. تصمیم‌گیرنده شمایید. شما حد و مرز دید و بازدید،‌ جشن‌ها، دیدن نوه‌ها و سایر امور را مشخص می‌کنید. خودتان را دست‌کم نگیرید. اگر نخواهید، هیچ‌کس نمی‌تواند برنامه‌اش را به شما تحمیل کند.

تا حد امکان از شخص سوم برای رساندن حرفتان استفاده نکنید. از همسرتان نخواهید که با خواهرش درباره‌ کاری صحبت کند که باعث ناراحتی‌تان شده است. خودتان مستقیما صحبت کنید. اگر کسی اذیت‌تان کرد، هرچه‌سریعتر به او بگویید. گاهی اوقات مسئله جدی است، اما بعضی اوقات ممکن است سوءتفاهم باشد.

واقع بین باشید. همه‌ پدرشوهر‌ها بلد نیستند سینک ظرفشویی را تعمیر کنند و همه‌ مادرشوهرها هم عاشق پختن کلوچه با نوه‌ها نیستند. این کلیشه‌های ذهنی را کنار بگذارید و مطابق واقعیت فکر کنید.

از دیگران کاری را نخواهید که نمی‌توانند انجامش دهند.

از توهین و حمله به ویژگی‌های شخصیتی خانواده همسرتان خودداری کنید. در شرایط سخت و پیچیده، انسان‌های سرسخت بی‌طرف می‌مانند. حتی اگر درگیری شدیدی رخ داد؛ اگر ساکت‌ماندن برای‌ شما سخت است، سعی کنید همچنان مؤدبانه رفتار کنید.

حتی اگر از شدت خشم مجبورید دندان‌هایتان را به هم فشار دهید، مهربانانه سخن بگویید. اگر نمی‌توانید این‌گونه صحبت کنید، ساکت شوید و لبخند بزنید.